Γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας το 1930. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1949-1953) με το Γ. Μόραλη. Το 1954 πήγε στο Παρίσι με γαλλική υποτροφία. Επέστρεψε στην Αθήνα το 1955 και εργάστηκε για τη διαφήμιση και το θέατρο, έως το 1958, οπότε, με τριετή υποτροφία του ΙΚΥ, έφυγε πάλι για το Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα. Η πορεία του σημαδεύτηκε από το πρωτοποριακό κλίμα της δεκαετίας του ’60, ειδικότερα από τη στάση των Nouveaux Realistes και του Pierre Restany, με κύριο χαρακτηριστικό την απομάκρυνση από τη ζωγραφική του τελάρου και τη στροφή προς τα ευτελή καθημερινά υλικά του σύγχρονου πολιτισμού.
Επέλεξε ως υλικό του το τυπωμένο χαρτί (κυρίως από αφίσες), κομμένο μηχανικά σε λουρίδες.

Η πρώτη του ατομική έκθεση έγινε στο Παρίσι (1964, Galerie J) και έκτοτε συνεργάστηκε με σημαντικές ευρωπαϊκές αίθουσες τέχνης (Sonnabend, Iolas, κ. ά.), παρουσιάζοντας το έργο του στην Ευρώπη και στην Αμερική. Εκθέτει τακτικά και στην Ελλάδα, μετά την πρώτη του ατομική έκθεση στην Αθήνα (1971, Ινστιτούτο Γκαίτε). Συμμετείχε σε σημαντικές διοργανώσεις που πρόβαλλαν την ελληνική πρωτοποριακή τέχνη στο εξωτερικό, όπως η Avantgarde Griechenland (1968, Βερολίνο) και η Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks (1975, ICA, Λονδίνο). Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1980 και συμμετείχε στα Ευρωπάλια (Βέλγιο, 1982). Το 1997 οργανώθηκε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), η οποία μεταφέρθηκε και στην Αθήνα (‘Εργοστάσιο’ της ΑΣΚΤ). Το έργο του Ποδοσφαιριστές έχει τοποθετηθεί στο Σταθμό της Ομόνοιας του αθηναϊκού Μετρό.