Ο Νίκος Νικολάου (1909-1986) γεννήθηκε στην Ύδρα.
Από το 1929 – 1936 σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Το 1936 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση στη Μπιενάλε της Βενετίας.
Το 1939 παίρνει την υποτροφία ζωγραφικής του πρίγκιπα Νικολάου. Το 1948 οργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στην αίθουσα τέχνης “Ρόμβος”. Το 1949 εκθέτει στο Ζάππειο με την καλλιτεχνική ομάδα “Αρμός” της οποίας υπήρξε και ιδρυτικό μέλος.
Φιλοτεχνεί τη μεγάλη τοιχογραφία (4,50×10,00) στην αίθουσα τελετών της Παντείου με θέμα τη σχολή του Αριστοτέλη.
Εξελέγει τακτικός καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθηνών το 1964 και κατόπιν διευθυντής.
Συμμετείχε στη Μπιενάλε της Βενετίας μαζί με τους Βασιλείου, Κουλεντιανό, Ζογγόπουλο, Βεντούρα.
Είχε κάνει επανειλημμένως σκηνικά και κουστούμια για το θέατρο, όπως το Θέατρο Τέχνης Αθηνών, τα μπαλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θέατρο Φιλίππων στη Θάσο και άλλα.
Το 1972 οργανώνει ατομική έκθεση με “Πέτρες” στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη τον κατάλογο της οποίας προλογίζει ο Οδυσσέας Ελύτης.
Οι ατομικές εκθέσεις συνεχίζονται κατά τα έτη 1979 και 1984 στον χώρο της Γκαλερί Ζουμπουλάκη.
Αναδρομικές εκθέσεις με έργα του έχουν εκτεθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Δείτε τις διαθέσιμες μεταξοτυπίες και τα πολλαπλά αντικείμενα του καλλιτέχνη προς πώληση εδώ.