Η νέα δουλειά του Χριστόφορου Κατσαδιώτη με τίτλο «Ποιητικά Περιστατικά» περιλαμβάνει χαρακτικά έργα φτιαγμένα με τις παραδοσιακές τεχνικές της οξυγραφίας, πάνω σε μήτρες από τσίγκο που στην συνέχεια τυπώνονται πάνω σε χαρτί. Τα πολλαπλά αντίτυπα της χαρακτικής γίνονται μοναδικά έργα καθώς μετά την διαδικασία του τυπώματος στην πρέσα ο εικαστικός κόβει τα χαρακτικά και τα ανασυνθέτει. Τα τελικά τυπώματα αποτελούνται από κομμάτια, μικρά και μεγάλα, άλλων τυπωμένων έργων και είναι ραμμένα πάνω σε νέες χαρακτικές συνθέσεις.
Οι χαρακτικές συνθέσεις του Κατσαδιώτη αποτελούν τις ιδιότυπες εικαστικές σημειώσεις του για τον κόσμο. «Τολμά», όπως ο ίδιος γράφει, «έναν αναπροσδιορισμό σχέσεων και συμπεριφορών ανά μεταξύ μας, αλλά και με τον εαυτό μας». Χρησιμοποιεί απαλά χρώματα και τις διάφανες υφές της χάραξης, για να περιγράψει κατασταλαγμένα πλέον «Ποιητικά Περιστατικά» μέσα από μια ωμή προσωπική αλήθεια.
Η Τζένη Κωδωνίδου, στη νέα σειρά έργων με τίτλο «Notes on ambiguity», εφαρμόζει ένα πλήθος εικαστικών πρακτικών όπως το κολάζ, η επιζωγράφιση, το σχέδιο και η οικειοποίηση. Με αυτά ως μέσα, η Κωδωνίδου συγκροτεί μια εικαστική γλώσσα με σκοπό την αφήγηση ιστοριών, αναμνήσεων, φόβων και προσδοκιών, ονείρων και εφιαλτών.
Το σύνολο του έργου της αποτελεί μια καταγραφή των συναισθημάτων που προκαλούνται από την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα. «Η πρακτική της σταχυολόγησης εικόνων από την προσωπική ζωή της εικαστικού διαπλέκεται με την συμπιληματική σύνθεση παρελθοντικών και παροντικών ειδησεογραφικών δεδομένων. Με τη σύνδεση φαινομενικά ετερόκλητων εικόνων, αποδίδει ένα πλήθος συναισθημάτων που διασαλεύουν τους ρόλους δράστη και θύματος, θέτοντας τον θεατή άλλοτε στην μια όχθη και άλλοτε στην άλλη», όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Κατερίνα Κωνσταντίνου.
Μέσα από τα έργα τους και οι δύο εικαστικοί προκαλούν και προσκαλούν το θεατή να αποκρυπτογραφήσει τα μηνύματα τους και να ανασυνθέσει με την βοήθειά τους την δική του εικόνα για τον κόσμο.
