H Γκαλερί Ζουμπουλάκη παρουσιάζει τη νέα ατομική έκθεση του Δημήτρη Εφέογλου
«AsICameThroughtheDesertThusItWas*» σε επιμέλεια του Αποστόλη Αρτινού. Ο καλλιτέχνης θα εκθέσει ένα νέο σώμα δουλειάς, το οποίο κινείται γύρω από διαφορετικές μορφές αφαίρεσης και ανάμεσα στα όρια της ζωγραφικής και της γλυπτικής.
Τα έργα της έκθεσης, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, αποτελούνται κυρίως από ζωγραφισμένα διάτρητα χαρτιά μεγάλων διαστάσεων, με κυρίαρχο το μεταλλικό στοιχείο, μαζί με μικρότερης κλίμακας ζωγραφικά έργα από πυκνές, χαραγμένες στρώσεις χρώματος σε ξύλινες επιφάνειες.«Στην έκθεση As I Came Through the Desert Thus It Was, Ο Δημήτρης Εφέογλου, ιχνογραφεί, στις ζωγραφικές του επιφάνειες, την αντίσταση ενός τοπίου. Μία εικόνα του κόσμου που επανέρχεται διαρκώς μπροστά στα μάτια του εκζητώντας την κατανόησή της.» σημειώνει ο Αποστόλης Αρτινός, στο κείμενό του “Η εναργής χειρονομία”, και συνεχίζει περιγράφοντας το έργο του Δημήτρη Εφέογλου αναφέροντας:
«Οι επιφάνειες του Δημήτρη Εφέογλου, αν και με μια πρώτη ανάγνωση μπορούν να χαρακτηριστούν ως ζωγραφική, στην πραγματικότητά όμως, στη δική τους πραγματικότητα, διαφεύγουν από ειδολογικούς προσδιορισμούς. Είναι βεβαίως σχέδιο, είναι και ζωγραφική, είναι έργα που έχουν όμως και γλυπτικές διαστάσεις, με την επεξεργασία που κάνει ο καλλιτέχνης στο χαρτί, ή με την πυκνή πάστα στα έγχρωμα ζωγραφικά του έργα, αλλά κι όλα όμως κινούνται πέραν των παραπάνω διακρίσεων. Για την ακρίβεια είναι εικαστικές χειρονομίες που διατίθενται στην πρωτογένεια του γραφικού ίχνους. Ρυθμικές εκδηλώσεις, που εγκλείουν μέσα τους και δονούνται, από μορφικές συγκινήσεις πριν αυτές αναλάβουν το ανάγλυφο της διάρκειάς τους. Πρόκειται για το ίχνος μιας ανάκτησης, αυτής της ανάκτησης της α-σχήμιας του κόσμου, πριν παραδοθεί στη διαφάνεια των σημαινόντων του. Υπάρχει μια μεταβολή εδώ, μια επιστροφή της γραφής, πριν αυτή εξευγενιστεί ως μια γλώσσα επικοινωνίας. Εδώ έχουμε αποκρύψεις, μουτζουρωμένα συναισθήματα, σκοτεινές, αξεδιάλυτες σκέψεις, μια γραφή που μαζεύει το κουβάρι της. Αυτές οι διπλωμένες ζωγραφικές επιφάνειες του Εφέογλου, που διαστρέφουν τον εικαστικό τους χαρακτήρα. Κάτι αποκρύπτουν εκεί, κάτι μοναδικά διασώζουν. Όπως ακριβώς κι οι μουτζουρωμένες γραφές του, ή τα σβησίματα των χαράξεων του στις ζωγραφικές του επιφάνειες, ένα πυκνό σώμα λήθης που συγκροτείται, ένα περιβάλλον ερήμωσης, μια μεταφυσική της απουσίας».
*Ο τίτλος της έκθεσης αντλείται από το ποίημα «TheCityofDreadfulNight»,1874 του JamesThomson (ByssheVanolis), 1834 – 1882, Λονδίνο.
Σύντομο Βιογραφικό σημείωμα καλλιτέχνη:
Ο Δημήτρης Εφέογλου (γ. 1986) είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (ΑΣΚΤ) με Μεταπτυχιακό στις Εικαστικές Τέχνες, και κάτοχος πτυχίου από την Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκη (ΑΠΘ). Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις σε μουσεία, χώρους τέχνης και Art Fairs στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με αξιοσημείωτες συνεργασίες όπως: Art Athina International Art Fair (2020), The Symptom Project 10 (2019), σε επιμέλεια Αποστόλη Αρτινού, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2018), σε επιμέλεια Ορέστη Ανδρεαδάκη, Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων (2018), σε επιμέλεια Ντένη Ζαχαρόπουλου, Ίδρυμα FondazioneGiorgioCini, Βενετία, (2015), Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2014), Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης (2014), LakesideArtsCenter, Νότινγκαμ, H.B. (2012), σε επιμέλεια MarcoTrulli και ClaudioZecchi, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Φλώρινα (2010). Το 2011 είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην 15η Biennale Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου, και το 2019 βραβεύτηκε από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος με το πρόγραμμα στήριξης καλλιτεχνών, Art-worksFellows. Η δουλειά του ανήκει σε διεθνείς ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, όπως η συλλογή LucianoBenetton -μεταξύ άλλων. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα και συνεργάζεται με τη γκαλερί Ζουμπουλάκη από το 2014.
